- νεόκρᾱτος
- νεό-κρᾱτος, neu, eben erst gemischt; bei Gastmählerbündnissen und Leichenschmäusen üblich
Wörterbuch altgriechisch-deutsch . 2010.
νεόκρᾱτος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
νεόκρατος — νεόκρατος, ον (Α) νεοκράς*. [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο) * + κράς, κράτος (< θ. κρᾱ τού κεράννυμι), πρβλ. αυτό κρατος] … Dictionary of Greek
νεόκρατος — masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νεοκρᾶτος — νεοκράς newly mixed masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νεόκρατον — νεόκρατος masc/fem acc sg νεόκρατος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νεοκράτου — νεόκρατος masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νεόκρατα — νεόκρατος neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νεόκρατοι — νεόκρατος masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νε(ο)- — και νιο [ΑΜ νε(ο) ] α συνθετικό πάμπολλων λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. νέος και στον νεοελλ. τ. νιος. Δηλώνει τις σημασίες: α) τού πρόσφατου, αυτού που έχει συντελεστεί προ ολίγου (πρβλ. νεο σφαγής, νιό βγαλτος,… … Dictionary of Greek
νεοστεφής — ές (Α νεοστεφής, ές) αυτός που στέφθηκε πριν από λίγο αρχ. (κατά τον Ησύχ.) «νεόκρατος, ἐπὶ κρατῆρος, ὁ εἰς ὃν ἐγένετο νεωστὶ κρᾱσις οἴνου». [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο) * + στεφής (< στέφος), πρβλ. χρυσο στεφής] … Dictionary of Greek
